Λουκιανός, Περί του ενυπνίου

Λουκιανός, Περί του ενυπνίου, ήτοι βίος Λουκιανού. Η υπόθεση του έργου

Το έργο του Λουκιανού Περί του ενυπνίου είναι αυτοβιογραφικό. Ο συγγραφέας, όταν έφτασε σε ηλικία, κατά την οποία έπρεπε να μάθει ένα βιοποριστικό επάγγελμα, μετά από συζήτηση με τους γονείς του, στρέφεται στην Ερμογλυφική, δηλαδή την τέχνη του λιθοξόου. Τίθεται υπό την εποπτεία του θείου του από την πλευρά της μητέρας του, αλλά αποτυγχάνει να την μάθει και έτσι την εγκαταλείπει. Η μητέρα του τον δικαιολογεί και επιρρίπτει την ευθύνη της εγκατάλειψης αυτής της τέχνης στον αδελφό της για υπερβολική σκληρότητα, που επέδειξε στον μαθητευόμενο.

Λυκούργος, Κατά Λεωκράτους

Λυκούργος, Κατά Λεωκράτους. Η υπόθεση του λόγου

Μετά τη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.) ο δήμος της Αθήνας «ψήφισμα ποιεῖ, ὥστε μήτε τινὰ ἔξω γενέσθαι τῆς πόλεως, μήτε μὴν ἐκθέσθαι παῖδας καὶ γυναῖκας». Όποιος εγκατέλειπε την Αθήνα καθίστατο ένοχος προδοσίας.

Λυσίας, Αρεοπαγιτικός περί του σηκού απολογία

Λυσίας, Αρεοπαγιτικός περί του σηκού απολογία. Η υπόθεση του λόγου

Ο σηκός ήταν η ξύλινη περίφραξη του ελαιόδενδρου ή του ελαιώνα. Αυτό το έκαναν στην αρχαία Αθήνα, γιατί η ελαία θεωρούνταν δένδρο ιερό.

Λυσίας, Δήμου καταλύσεως απολογία

Λυσίας, Δήμου καταλύσεως απολογία. Η υπόθεση του λόγου

Ο λόγος γράφτηκε για την υπεράσπιση κάποιου πολιτικού ανδρός, που κατηγορήθηκε ότι κατά την εποχή των Τριάκοντα παρέμεινε στην πόλη και ευνόησε το καθεστώς αυτών. Γι’ αυτό δεν ήταν άξιος να αναλάβει κάποιο αξίωμα. Εδώ προσπαθεί, αναφερόμενος στα γεγονότα του παρελθόντος, να αποτρέψει τους δικαστές να πάρουν απόφαση αντεκδίκησης.

Λυσίας, Δωροδοκίας απολογία απαράσημος

Λυσίας, Δωροδοκίας απολογία απαράσημος. Η υπόθεση του λόγου

Ο κατηγορούμενος, ένας πλούσιος Αθηναίος, απολογείται για κατηγορία που απαγγέλθηκε εναντίον του ότι με τη δράση και τη λειτουργία του ως πολίτης έβλαψε την πόλη.

Λυσίας, Επιτάφιος

Λυσίας, Επιτάφιος. Η υπόθεση του λόγου

Ο Επιτάφιος είναι λόγος επιδεικτικός και γράφτηκε από τον Λυσία για χάρη του Αρχίνου προκειμένου να εκφωνηθεί στον Κεραμεικό προς τιμήν των πεσόντων στον λεγόμενο Κορινθιακό Πόλεμο (395-387 π.Χ.). Ο λόγος εκφωνήθηκε για τους νεκρούς στο τέλος του πολέμου το 387 π.Χ.

Λυσίας, Κατά Αγοράτου ενδείξεως

Λυσίας, Κατά Αγοράτου ενδείξεως. Η υπόθεση του λόγου

Ο λόγος αυτός αναφέρεται στην εποχή των Τριάκοντα Τυράννων, δηλαδή μεταξύ του 404-403 π.Χ. Ο Αγόρατος ήταν συνεργάτης των Τριάκοντα και κατηγορήθηκε από τον Διονύσιο για εγκληματικές πράξεις κατά τη συνεργασία του μ’ αυτούς (... ὑπ᾽ Ἀγοράτου ἀπογραφέντες ἀπέθανον).

Λυσίας, Κατά Αλκιβιάδου λιποταξίου

Λυσίας, Κατά Αλκιβιάδου λιποταξίου. Η υπόθεση του λόγου

Εκφωνήθηκε το 395 π.Χ. μετά την εκστρατεία των Αθηναίων στην Αλίαρτο της Βοιωτίας (ήττα Σπαρτιατών από τον ενωμένο στρατό των Αθηναίων και Θηβαίων, θάνατος Λυσάνδρου και αργότερα καταδίκη του Παυσανία ερήμην σε θάνατο για ολιγωρία προς βοήθεια του στρατού του Λυσάνδρου).

Λυσίας, Κατά Διογείτονος

Λυσίας, Κατά Διογείτονος. Η υπόθεση του λόγου

Ο λόγος αυτός αφορά την εκδίκαση μιας υπόθεσης σχετικά με την κακή άσκηση καθηκόντων επιτρόπου ανηλίκων ορφανών.

Η υπόθεση είναι η εξής:

Λυσίας, Κατά Ερατοσθένους

Λυσίας, Κατά Ερατοσθένους. Η υπόθεση του λόγου

Είναι ο καλύτερος και παλαιότερος από τους λόγους του Λυσία. Εκφωνήθηκε από τον ίδιο στο δικαστήριο της Ηλιαίας το 403 π.Χ., ενώ οι άλλοι λόγοι του εκφωνούνταν από τους πελάτες του, για λογαριασμό των οποίων τους έγραφε.

Λυσίας, Κατά Εργοκλέους, επίλογος

Λυσίας, Κατά Εργοκλέους, επίλογος. Η υπόθεση του λόγου

Ο Εργοκλής κατηγορήθηκε για καταχρήσεις (ιδιοποίηση χρημάτων), που διέπραξε κατά τη διάρκεια της στρατηγίας του στον Ελλήσποντο και στα μικρασιατικά παράλια. Ήταν δημοκρατικός και είχε συνεργαστεί με τον Θρασύβουλο για την ανατροπή των Τριάκοντα και την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Ως στρατηγός διεξήγαγε πόλεμο κατά των Λακεδαιμονίων.

Λυσίας, Κατά Θεομνήστου Α΄

Λυσίας, Κατά Θεομνήστου Α΄. Η υπόθεση του λόγου

Ο Λυσίθεος κατηγόρησε τον Θεόμνηστο ότι ήταν ρίψασπις. Χρησιμοποίησε προς τούτο ως μάρτυρα τον Διονύσιο. Η κατηγορία αυτή στερούσε από τον Θεόμνηστο το δικαίωμα συμμετοχής του στην πολιτική ζωή.

Λυσίας, Κατά Νικομάχου

Λυσίας, Κατά Νικομάχου. Η υπόθεση του λόγου

Ο Νικόμαχος ήταν ένας από τους «ἀναγραφεῖς» νόμων στις δημόσιες στήλες. Κατηγορείται στη δίκη αυτή ότι κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του αλλοίωνε σκόπιμα το περιεχόμενο των νόμων.

Λυσίας, Κατά των σιτοπωλών

Λυσίας, Κατά των σιτοπωλών. Η υπόθεση του λόγου

«Στην αρχαία Αθήνα η εισαγωγή και η διάθεση σιταριού στην αγορά σιταριού τελούσε κάτω από αυστηρότατο έλεγχο.

Λυσίας, Κατά Φίλωνος δοκιμασίας

Λυσίας, Κατά Φίλωνος δοκιμασίας. Η υπόθεση του λόγου

Ο λόγος του Λυσία «Κατά Φίλωνος» και ο λόγος του «Υπέρ Μαντιθέου» εκφωνήθηκαν στη Βουλή κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας των ανδρών αυτών για το αξίωμα του Βουλευτή.

Λυσίας, Ολυμπιακός

Λυσίας, Ολυμπιακός. Η υπόθεση του λόγου

Ο Ολυμπιακός είναι λόγος επιδεικτικός, που διαβάστηκε στην Ολυμπία κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 388 π.Χ. Το μέρος που σώθηκε αποτελείται από 9 παραγράφους και ο ρήτορας αρχίζει τον λόγο του με τον έπαινο προς τον Ηρακλή, τον ιδρυτή των Ολυμπιακών Αγώνων.

Λυσίας, Περί της δημεύσεως των του Νικίου αδελφού

Λυσίας, Περί της δημεύσεως των του Νικίου αδελφού επίλογος. Η υπόθεση του λόγου

Ο στρατηγός και πολιτικός Νικίας είχε δύο αδελφούς, τον Ευκράτη και τον Διόγνητο. Ο Διόγνητος είχε κατηγορηθεί για την υπόθεση των Ερμών, καταδικάστηκε, εγκατέλειψε την Αθήνα και την περίοδο που γίνεται η δίκη δεν ζει. Κληρονόμος του ήταν ο γιος του Διόμνηστος.

Λυσίας, Περί του μη καταλύσαι την πάτριον πολιτείαν Αθήνησι

Λυσίας, Περί του μη καταλύσαι την πάτριον πολιτείαν Αθήνησι. Η υπόθεση του λόγου

Ο λόγος αυτός γράφτηκε από τον Λυσία και εκφωνήθηκε στην Εκκλησία του Δήμου το 403 π.Χ. από κάποιον γνωστό πολιτικό της εποχής. Λείπει ο επίλογος.

Λυσίας, Προς Σίμωνα απολογία

Λυσίας, Προς Σίμωνα απολογία. Η υπόθεση του λόγου

Πρόκειται για έναν λόγο που έχει σχέση με την αντιζηλία του Σίμωνα και του απολογούμενου για τον νέο Θεόδοτο από τις Πλαταιές. Ο απολογούμενος ισχυρίζεται πως ο Θεόδοτος ήταν αφοσιωμένος σ’ αυτόν, αλλά ο Σίμων βρίζοντας και παρανομώντας διεκδικούσε τον Θεόδοτο ως δικόν του. Ο Σίμων από την πλευρά του λέει ότι έδωσε 300 δραχμές στον νέο και έκανε μαζί του ένα συμβόλαιο. Κατά τον Σίμωνα ο κατηγορούμενος χρησιμοποίησε ραδιουργίες προκειμένου να τον κερδίσει.

Λυσίας, Υπέρ Αδυνάτου

Λυσίας, Υπέρ Αδυνάτου. Η υπόθεση του λόγου

«Ο ομιλητής, άνθρωπος με φυσική αναπηρία, μιλώντας στη Βουλή των Πεντακοσίων, προσπαθεί να διατηρήσει το δικαίωμα να λαμβάνει το ετήσιο χρηματικό επίδομα που χορηγούσε το δημόσιο ταμείο στους ανάπηρους και τους φτωχούς».