Λυσίας, Κατά Θεομνήστου Α΄. Η υπόθεση του λόγου
Ο Λυσίθεος κατηγόρησε τον Θεόμνηστο ότι ήταν ρίψασπις. Χρησιμοποίησε προς τούτο ως μάρτυρα τον Διονύσιο. Η κατηγορία αυτή στερούσε από τον Θεόμνηστο το δικαίωμα συμμετοχής του στην πολιτική ζωή.
Ο Θεόμνηστος τότε κατηγόρησε τον Διονύσιο ως ψευδομάρτυρα και τον Λυσίθεο ότι προκάλεσε τον θάνατο του πατέρα του, αφού αυτός τον κατήγγειλε στους Τριάκοντα.
Στη δίκη αυτή ο Λυσίθεος κατηγορεί από την πλευρά του τον Θεόμνηστο για συκοφαντική καταγγελία. Για να πείσει τους δικαστές ότι η καταγγελία είναι αβάσιμη αναφέρει τα ακόλουθα:
Ο πατέρας του θανατώθηκε από τους Τριάκοντα, όταν αυτός ήταν 13 ετών και δεν ήξερε καν τι είναι ολιγαρχία. Για χρήματα επίσης δεν μπορεί να τον κατήγγειλε, γιατί όλα τα περιουσιακά στοιχεία τα πήρε ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο οποίος ανέλαβε και την επιτροπεία τους.
Συγκρίνοντας το δικό του ήθος (και του πατέρα του, που ήταν δημοκρατικός) με το ήθος του κατηγόρου ζητά από τους δικαστές να καταδικάσουν τον Θεόμνηστο.
Απόδοση στη ν.ε. (μετάφραση) Θ. Κ. Στεφανόπουλος, Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, ΚΕΓ.
