Λυσίας, Κατά των σιτοπωλών. Η υπόθεση του λόγου
«Στην αρχαία Αθήνα η εισαγωγή και η διάθεση σιταριού στην αγορά σιταριού τελούσε κάτω από αυστηρότατο έλεγχο.
Υπήρχαν οι σιτέμποροι, που όφειλαν να ξεφορτώνουν όλα τα φορτία με τα σιταγωγά τους πλοία στο λιμάνι του Πειραιά και οι σιτοπώλες που θα πουλούσαν στη λιανική το σιτάρι, κυρίως εισαγόμενο από τους σιτοβολώνες της Θράκης, της Αιγύπτου, της Σικελίας κλ.π. Στους σιτεμπόρους δινόταν άδεια για συγκεκριμένες ποσότητες εισαγωγής σιταριού 50 μεδίμνους και το επιτρεπόμενο κέρδος ήταν ένας οβολός ανά μέδιμνο.
Ο λόγος αυτός γράφτηκε περίπου το 386 π.Χ. για λογαριασμό κάποιου κατήγορου των σιτοπωλών και εκφωνήθηκε σε δικαστήριο της Ηλιαίας. Ο ενάγων κατηγορεί τους σιτοπώλες και λιγότερο τους σιτεμπόρους για λαθραία εισαγωγή σίτου και αισχροκέρδεια»1.
Απόδοση στη ν.ε. (μετάφραση) Θ. Κ. Στεφανόπουλος, Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, ΚΕΓ.
1. Τα στοιχεία με επεξεργασία από το λήμμα Κατά Σιτοπωλών της Βικιπαίδειας.
