Δημοσθένης, Περί των προς Αλέξανδρον Συνθηκών. Η υπόθεση του λόγου
Ο λόγος αυτός εκφωνήθηκε λίγο μετά τη δολοφονία του Φιλίππου (336 π.Χ.) από κάποιον φίλο ομοϊδεάτη του Δημοσθένη.
Δημοσθένης, Περί των Συμμοριών
Δημοσθένης, Περί των Συμμοριών. Η υπόθεση του λόγου
Συμμορίαι (συν + μέρος) ήταν οι εξηκονταμελείς όμιλοι των 1.200 πιο πλούσιων Αθηναίων πολιτών, οι οποίοι με τη σειρά τους σε έκτακτες περιπτώσεις αναλάμβαναν τα έξοδα για την αντιμετώπιση εκτάκτων πολεμικών αναγκών. Σε κάθε φυλή αναλογούσαν 2 συμμορίες, δηλαδή 2 Χ 10 = 20 συμμορίες Χ 60 μέλη έκαστη = 1.200 Αθηναίοι.
Δημοσθένης, Προς Άφοβον υπέρ Φάνου ψευδομαρτυριών
Δημοσθένης, Προς Άφοβον υπέρ Φάνου ψευδομαρτυριών. Η υπόθεση του λόγου
Ο πατέρας του Δημοσθένη ήταν μαχαιροποιός και πέθανε, όταν ο ρήτορας ήταν ανήλικος. Πριν τον θάνατό του όρισε επιτρόπους και διαχειριστές της περιουσίας του τον Δημοφώντα, τον Άφοβο και τον Θηριππίδη. Η περιουσία του οίκου ήταν 14 τάλαντα. Ο Δημοφών ανέλαβε την επιτροπεία της αδελφής του, ο Άφοβος της μητέρας του και ο Θηριππίδης ανέλαβε την επιτροπεία του ρήτορα.
Δημοσθένης, Προς Λεπτίνην
Δημοσθένης, Προς Λεπτίνην. Η υπόθεση του λόγου
Η Αθήνα τιμούσε τους ευεργέτες με διάφορες τιμές, ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν και η «ατελεία λειτουργιών», δηλαδή η απαλλαγή από την οικονομική επιβάρυνση άσκησης μιας λειτουργίας. Παρουσιάστηκε τότε το φαινόμενο να λαμβάνουν την ατέλεια πολλοί Αθηναίοι και το αποτέλεσμα ήταν να υπάρξει έλλειψη αυτών που θα αναλάμβαναν κάποια λειτουργία.
Δημοσθένης, Προς Ναυσίμαχον και Ξενοπείθην
Δημοσθένης, Προς Ναυσίμαχον και Ξενοπείθην. Η υπόθεση του λόγου
Ο δικανικός αυτός λόγος αφορά επιτροπεία. Ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να γίνει δίκη, γιατί επήλθε προηγουμένως συμβιβασμός και επομένως έχει παραγραφεί οποιαδήποτε αξίωση. Ο Ναυσίμαχος και ο Ξενοπείθης ήταν υπό την επιτροπεία του Αρισταίχμου. Όταν ενηλικιώθηκαν τον έσυραν σε δίκη, στην οποία ζήτησαν και πήραν τρία τάλαντα για κατάχρηση επιτροπείας. Μετά τον θάνατο του Αρισταίχμου, οι ίδιοι έσυραν τα τέσσερα παιδιά του στο δικαστήριο ζητώντας ξανά χρήματα για την επιτροπεία του πατέρα τους. Η δίκη αυτή όμως δεν μπορεί να γίνει, γιατί είχε επέλθει παραγραφή λόγω προηγούμενου συμβιβασμού.
Δημοσθένης, Προς Σπουδίαν υπέρ προικός
Ο λόγος είναι δικανικός και αφορά μία αστική υπόθεση διανομής της προικώας περιουσίας. Ο Πολύευκτος είχε δύο θυγατέρες. Τη μία, τη νεώτερη, την πάντρεψε με τον Λεωκράτη και την άλλη, την πρεσβύτερη, με τον Σπουδία. Όταν πέθανε ο Πολύευκτος άφησε τον κλήρο εξ ίσου στις δύο θυγατέρες. Ο Σπουδίας όμως ισχυρίζεται πως ο πεθερός του, όταν παντρεύτηκε τη μεγαλύτερη κόρη του, του υποσχέθηκε προίκα σαράντα (40) μνες, που, επειδή δεν τις είχε όλες, του έδωσε τριάντα (30) με τη διαβεβαίωση ότι θα πάρει τις υπόλοιπες δέκα (10) με την πώληση περιουσιακών στοιχείων μετά τον θάνατό του. Ο Λεωκράτης, λοιπόν, αμφισβητεί τα λεγόμενα του Σπουδία και της μεγαλύτερης κόρης του Πολεύκτου και διεκδικεί την καταλείπουσα περιουσία εις το μέσον.
Δημοσθένης, Προς την επιστολήν την Φιλίππου
Δημοσθένης, Προς την επιστολήν την Φιλίππου. Η υπόθεση του λόγου
«Ο λόγος αυτός θεωρείται έργο του Αναξιμένη του Λαμψακηνού και αποτελεί απάντηση στην επιστολή με την οποία ο Φίλιππος κατηγορούσε τους Αθηναίους για εχθρικές ενέργειες εναντίον του.
Δημοσθένης, Υπέρ Μεγαλοπολιτών
Δημοσθένης, Υπέρ Μεγαλοπολιτών. Η υπόθεση του λόγου
Η μάχη στα Λεύκτρα της Βοιωτίας (371 π.Χ.) σηματοδοτεί το τέλος της Σπαρτιατικής ηγεμονίας στην Ελλάδα και την αρχή της Θηβαϊκής.
Δημοσθένης, Υπέρ της Ροδίων ελευθερίας
Δημοσθένης, Υπέρ της Ροδίων ελευθερίας. Η υπόθεση του λόγου
Το 378/77 π.Χ. η Ρόδος προσχωρεί στη Β΄ Αθηναϊκή Συμμαχία. Η πιεστική όμως εις βάρος των συμμάχων συμπεριφορά των Αθηναίων δημιούργησε δυσαρέσκειες και τάσεις αποστασίας, τις οποίες ενίσχυε ο δυνάστης της Καρίας Μαύσωλος, του οποίου έδρα ήταν η Αλικαρνασσός. Απώτερο βέβαια σκοπό είχε την απομόνωση και την προσάρτηση των πλησίον της αρχής του Ελληνικών νησιών.
Θουκυδίδης, Ιστορίαι
Θουκυδίδης, Ιστορίαι. Η υπόθεση έργου
Το βιβλίο χωρίζεται σε Η΄ βιβλία, πιθανόν από την Αλεξανδρινή εποχή. Περιλαμβάνει τα γεγονότα από το 431 π.Χ. έως το 411 π.Χ. Το έργο του σταματά απότομα, πιθανόν λόγω του αιφνίδιου θανάτου του.
Ισαίος, Περί του Κλεωνύμου κλήρου
Ισαίος, Περί του Κλεωνύμου κλήρου. Η υπόθεση του λόγου
«Ο ομιλητής είναι ανιψιός του Κλεώνυμου και μαζί με τα αδέλφια του διεκδικούν την περιουσία που ο θείος τους άφησε με διαθήκη σε κάποιους άλλους, λιγότερο στενούς συγγενείς του, τους Ποσείδιππο, Σίμωνα και Φερένικο. Οι ενάγοντες δεν αμφισβητούν τη γνησιότητα της διαθήκης, αλλά επικαλούνται τη βούληση του θείου τους για ακύρωσή της, επιθυμία που δεν πρόλαβε να ικανοποιήσει πριν από τον θάνατό του1».
1. Ανθολόγιο Αττικής Πεζογραφίας, Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα, λήμμα Ισαίος.
Ισοκράτης, Αιγινητικός
Ισοκράτης, Αιγινητικός. Η υπόθεση του λόγου
Είναι δικανικός λόγος που εκφωνήθηκε σε δικαστήριο της Αίγινας.
«O Θρασύλοχος από τη Σίφνο, που γεννήθηκε από τον τρίτο γάμο του μάντη Θράσυλλου, υιοθέτησε, όταν ήταν ετοιμοθάνατος, έναν ανιψιό της πρώτης γυναίκας του πατέρα του και τον επέλεξε, ως «επίκληρο» για σύζυγο της αδελφής του. Μία όμως ετεροθαλής αδελφή του Θρασύλοχου, νόθα κόρη του Θράσυλλου, διεκδίκησε δικαστικώς την κληρονομιά».
Ισοκράτης, Αρεοπαγιτικός
Ισοκράτης, Αρεοπαγιτικός. Η υπόθεση του λόγου
Ο Αρεοπαγιτικὸς λόγος του Ισοκράτους ολοκληρώθηκε μάλλον το 355 ή 354 π.Χ., μετά το τέλος του «Συμμαχικού» πολέμου, -αν και μερικοί τον χρονολογούν πριν την έναρξη του πολέμου- ενός πολέμου που σήμανε το τέλος της Β΄ Αθηναϊκής συμμαχίας. Είχε προηγηθεί η αποστασία της Χίου, Ρόδου και Κω από τη Β' Αθηναϊκή συμμαχία (357 π.Χ.), οι στρατιωτικές αποτυχίες των Αθηναίων, και η αποδοχή εκ μέρους τους της ανεξαρτησίας των παλαιών τους συμμάχων (ειρήνη του 355 π.Χ.).
Ισοκράτης, Αρχίδαμος
Ισοκράτης, Αρχίδαμος. Η υπόθεση του λόγου
Στον λόγο αυτό ο Ισοκράτης παρουσιάζει τον Αρχίδαμο, που διεκδικούσε τη βασιλεία στη Σπάρτη (ως Αρχίδαμος Γ΄ έγινε βασιλιάς το 361 π.Χ.), να εκφωνεί λόγο στη Βουλή των Σπαρτιατών και να υποστηρίζει ότι πρέπει να ταπεινώσουν τους Θηβαίους, που ίδρυσαν στην Ιθώμη την πόλη Μεσσήνη μετά τη νίκη τους το 362 π.Χ. Εάν πολεμήσουν εναντίον της Μεσσήνης και την καταλάβουν, θα σταματήσουν και οι ηγεμονικές τάσεις της Θήβας.
Ο λόγος αυτός ουσιαστικά γράφτηκε από τον Ισοκράτη για να δείξει σ’ όλους τους Έλληνες ότι οι Θηβαίοι δεν μπορούν να έχουν απαίτηση για ηγεμονία της Ελλάδας.
Ισοκράτης, Επιστολαί
Ισοκράτης, Επιστολαί. Η υπόθεση του λόγου
Οι Επιστολές είναι εννέα επιστολικά κείμενα, τα οποία απευθύνονται στο μεγαλύτερο μέρος τους σε ηγεμόνες της εποχής του συγγραφέα.
Η πρώτη απευθύνεται στον Διονύσιο Α΄ των Συρακουσών για να αναλάβει πανελλήνια επιχείρηση κατά των Περσών. Έχει τον τίτλο: «Ισοκράτης Διονυσίω χαίρειν».
Ισοκράτης, Ευαγόρας
Ισοκράτης, Ευαγόρας. Η υπόθεση του λόγου
Το έργο αυτό αποτελεί εγκώμιο που γράφτηκε στη μνήμη του βασιλιά της Σαλαμίνας και πατέρα του Νικοκλή, του Ευαγόρα, έτσι ώστε να σκιαγραφηθεί η γενική εικόνα της προσωπικότητας του Ευαγόρα.
Ισοκράτης, Κατά Λοχίτου
Ισοκράτης, Κατά Λοχίτου. Η υπόθεση του λόγου
Ένας νεαρός Αθηναίος αριστοκράτης, ο Λοχίτης, κακοποίησε έναν Αθηναίο πολίτη που ανήκε σε κατώτερη κοινωνική τάξη. Ο κακοποιημένος οδήγησε τον Λοχίτη στο δικαστήριο κατηγορώντας τον για «αικία» (δίκη αικίας).
Ισοκράτης, Κατά των σοφιστών
Ισοκράτης, Κατά των σοφιστών. Η υπόθεση του λόγου
Στον λόγο αυτόν ο Ισοκράτης «αντιπαραθέτει τη μέθοδό του και τους σκοπούς του προς τα αντίστοιχα άλλων διδασκάλων (των σοφιστών υπό ευρεία έννοια), τους οποίους κατηγορεί για αντιφάσεις μεταξύ της θεωρίας και της πρακτικής τους».
Ισοκράτης, Παναθηναϊκός
Ισοκράτης, Παναθηναϊκός. Η υπόθεση του λόγου
«Στον λόγο του αυτόν, τον οποίον ξεκίνησε να γράφει σε ηλικία ενενήντα τεσσάρων ετών, ο Ισοκράτης επαινεί την Αθήνα, παρουσιάζει και υπερασπίζεται το έργο του και προβληματίζεται αναφορικά με το ιδανικό πολίτευμα». Υπάρχουν επίσης παρεκβάσεις που υπαινίσσονται τον Φίλιππο ως νέο ηγέτη των Ελλήνων. Κατά βάση όμως ο λόγος είναι ένα εγκώμιο του ρήτορα για τη δημοκρατική Αθήνα.
Ισοκράτης, Πανηγυρικός
Ο λόγος αυτός εκφωνείται σε ένα φανταστικό κοινό των Ελλήνων και γράφτηκε το 380 π. Χ. Ο Ισοκράτης απευθύνεται στον ελληνικό λαό, τον οποίο φαντάζεται συγκεντρωμένο σε κάποια μεγάλη γιορτή του Ελληνισμού.
Αποτελείται από δύο μέρη:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)