Ισοκράτης, Επιστολαί. Η υπόθεση του λόγου
Οι Επιστολές είναι εννέα επιστολικά κείμενα, τα οποία απευθύνονται στο μεγαλύτερο μέρος τους σε ηγεμόνες της εποχής του συγγραφέα.
Η πρώτη απευθύνεται στον Διονύσιο Α΄ των Συρακουσών για να αναλάβει πανελλήνια επιχείρηση κατά των Περσών. Έχει τον τίτλο: «Ισοκράτης Διονυσίω χαίρειν».
Η δεύτερη απευθύνεται στον Φίλιππο και του υποδεικνύει να δείχνει σύνεση στις μάχες, γιατί είχε διαδοθεί ότι τραυματίστηκε σε μια εκστρατεία κατά των Ιλλυριών. Τιτλοφορείται όπως και η επόμενη «Φιλίππω».
Η τρίτη απευθύνεται στον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο με τίτλο: «Φιλίππω».
Η τέταρτη απευθύνεται στον Αντίπατρο της Μακεδονίας και επιγράφεται: «Αντιπάτρω».
Η πέμπτη απευθύνεται στον νεαρό Αλέξανδρο της Μακεδονίας με τίτλο: «Αλεξάνδρω».
Η έκτη απευθύνεται στους γιους του Ιάσονα τυράννου των Φερών και απαντά αρνητικά στην πρόσκληση που του απηύθυναν να επισκεφθεί την πόλη τους, εξηγώντας τους λόγους της άρνησής του. Ο τίτλος της είναι «Τοις Ιάσονος παισίν».
Η έβδομη απευθύνεται στον Τιμόθεο, που έγινε τύραννος της Ηράκλειας του Πόντου μετά τον θάνατο του πατέρα του, του Κλεάρχου, και τον συμβουλεύει να ασκήσει την εξουσία με πραότητα και σωφροσύνη. Φέρει τον τίτλο «Τιμοθέω».
Η όγδοη απευθύνεται στους άρχοντες της Μυτιλήνης και τους παρακαλεί να δεχθούν στην πατρίδα του τον εξόριστο μουσικοδιδάσκαλο Αγήνορα. Τίτλος: «Τοις Μυτιληναίων άρχουσιν».
Η ενάτη απευθύνεται στον βασιλιά της Σπάρτης Αρχίδαμο και επιγράφεται: «Αρχιδάμω».
