Πολύαινος, Στρατηγήματα

 Πολύαινος, «Στρατηγήματα»

Το έργο γράφτηκε για τους συν-αυτοκράτορες, αδελφούς, Μάρκο Αυρήλιο και Λεύκιο Βήρο. Ο Πολύαινος αφηγείται τα στρατηγήματα των πιο γνωστών προσωπικοτήτων της αρχαιότητας, στρατηγήματα με τα οποία πέτυχαν νίκες κατά των εχθρών τους ή κατέλαβαν και διατήρησαν την εξουσία τους. Περιλαμβάνει 900 στρατηγήματα από την απώτερη αρχαιότητα έως το 168 περίπου, που είναι η εποχή  στην οποία έζησε ο Πολύαινος.

Το έργο είναι χρήσιμο για τον κάθε αναγνώστη, γιατί μπορεί να μάθει με ποια στρατηγήματα κερδίζεται μια μάχη ή ένας πόλεμος (η στρατιωτική πλευρά των στρατηγημάτων) και πώς μπορεί κάποιος να καταλάβει την εξουσία (η κοινωνική ή πολιτική πλευρά των στρατηγημάτων). Αποδεικνύεται, μέσα από το έργο του Πολύαινου, ότι όλες οι εξουσίες είναι ίδιες, ανεξάρτητα από τα ονόματα που δίνουν στα πολιτεύματα. Πρώτος στόχος των κυβερνώντων είναι ο προσπορισμός πλούτου και δύναμης και απώτερος στόχος η επιβολή των θελήσεών τους επί των άλλων ανθρώπων. Ο αναγνώστης, γνωρίζοντας τα μέσα και τους τρόπους που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για την κατάληψη της εξουσίας και στη συνέχεια πώς τη διατηρούν, μπορεί να διαφυλαχτεί και να προστατεύσει τον εαυτό του.

 

Εισήγηση στο 12 Συμπόσιο Τρικαλινών Σπουδών

Από την εισήγηση στο 12ο Συμπόσιο Τρικαλινών Σπουδών, το οποίο διεξήχθη στα Τρίκαλα από 4 έως 6 Νοεμβρίου 2022, στην αίθουσα διαλέξεων του Μουσείου Τσιτσάνη.

 

 Εισήγηση στο 12ο Συμπόσιο Τρικαλινών Σπουδών: «Ο νομός Τρικάλων κατά τα πρώτα χρόνια της προσάρτησης της Θεσσαλίας στο Ελληνικό κράτος».

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2022, Αίθουσα Μουσείου Τσιτσάνη.

ΘΕΣΣΑΛΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ 11ος τόμος

 ΘΕΣΣΑΛΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ 11ος τόμος

Τα απελευθερωτικά κινήματα του Μητροπολίτη Λαρίσης Διονυσίου Β΄

του Φιλοσόφου στην Τρίκκη (1600) και στην Ήπειρο (1611)

Ισοκράτης, Νικοκλῆς ή Κύπριοι. Η υπόθεση του λόγου

Ο λόγος είναι παραινετικός ή συμβουλευτικός. Γράφτηκε μεταξύ του χρονικού διαστήματος 372 - 365 π.Χ. Στόχος του Ισοκράτη είναι να παρουσιάσει την εικόνα μίας ιδανικής μοναρχίας, παρουσιάζοντας τον Νικοκλή να εκφωνεί τον λόγο του προς τους «τῶν ὑπηκόων τιμιωτάτους» αλλά και στους συμμάχους κατά την ανάρρησή του στον θρόνο, για να υποδείξει «ἃ δεῖ ποιεῖν τοὺς ἀρχομένους».

Ο Νικοκλής∗ προσπαθεί να αποδείξει ότι η μοναρχία αποτελεί το καλύτερο είδος διακυβέρνησης και ότι ο ίδιος λόγω των προγόνων του, αλλά και λόγω των επιδόσεών του είναι επάξια βασιλιάς της Σαλαμίνας, καταλήγοντας σε έναν κατάλογο βασιλικών διαταγμάτων προς τους πολίτες. Με άλλα λόγια είναι μια πραγματεία του Ισοκράτη περί βασιλείας.

 

Διάρθρωση του λόγου

Α. Προοίμιο (§§ 1-9)

Στο προοίμιο ο Ισοκράτης στρέφεται εναντίον εκείνων που κατηγορούν τη δύναμη του ρητορικού λόγου.

 

Β. Πρόθεσις (§§ 10-13)

 

Γ. Κυρίως μέρος

1ο μέρος: Σύγκριση πολιτευμάτων - Έπαινος μοναρχικού πολιτεύματος (§§ 14-26)

2ο μέρος: Νομιμότητα εξουσίας (§§ 27-29), Δικαιοσύνη και Σωφροσύνη (§§ 30-42), Δικαιοσύνη και Σωφροσύνη ως αποκλειστικές αρετές των καλῶν κἀγαθῶν (§§ 43-47)

3ο μέρος: Παραινέσεις προς τους πολίτες (§§ 48-62)

 

Δ. Επίλογος (§§ 63-64)

Στον επίλογο δίνεται η υπόσχεση για ευημερία, εάν οι πολίτες υπακούσουν και εκτελέσουν τα βασιλικά διατάγματα.

 

∗ Ο Νικοκλής ήταν δευτερότοκος γιος του Ευαγόρα Α΄ και κυβέρνησε από το 374 ως το 361 π.Χ. Ανήλθε στον θρόνο της Σαλαμίνας μετά τη δολοφονία του πατέρα του και του μεγαλύτερου αδελφού του Πνυταγόρα. Το δικαίωμα στον θρόνο αμφισβητήθηκε από τους Σαλαμίνιους, γιατί ο πρωτότοκος Πνυταγόρας είχε γιο και αυτός έπρεπε να γίνει βασιλιάς.