Εισήγηση στο 12ο Συμπόσιο Τρικαλινών Σπουδών: «Ο νομός Τρικάλων κατά τα πρώτα χρόνια της προσάρτησης της Θεσσαλίας στο Ελληνικό κράτος».

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2022, Αίθουσα Μουσείου Τσιτσάνη.



ΘΕΣΣΑΛΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ 11ος τόμος

 ΘΕΣΣΑΛΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ 11ος τόμος

Τα απελευθερωτικά κινήματα του Μητροπολίτη Λαρίσης Διονυσίου Β΄

του Φιλοσόφου στην Τρίκκη (1600) και στην Ήπειρο (1611)



Ισοκράτης, Νικοκλῆς ή Κύπριοι. Η υπόθεση του λόγου

Ο λόγος είναι παραινετικός ή συμβουλευτικός. Γράφτηκε μεταξύ του χρονικού διαστήματος 372 - 365 π.Χ. Στόχος του Ισοκράτη είναι να παρουσιάσει την εικόνα μίας ιδανικής μοναρχίας, παρουσιάζοντας τον Νικοκλή να εκφωνεί τον λόγο του προς τους «τῶν ὑπηκόων τιμιωτάτους» αλλά και στους συμμάχους κατά την ανάρρησή του στον θρόνο, για να υποδείξει «ἃ δεῖ ποιεῖν τοὺς ἀρχομένους».

Ο Νικοκλής προσπαθεί να αποδείξει ότι η μοναρχία αποτελεί το καλύτερο είδος διακυβέρνησης και ότι ο ίδιος λόγω των προγόνων του, αλλά και λόγω των επιδόσεών του είναι επάξια βασιλιάς της Σαλαμίνας, καταλήγοντας σε έναν κατάλογο βασιλικών διαταγμάτων προς τους πολίτες. Με άλλα λόγια είναι μια πραγματεία του Ισοκράτη περί βασιλείας.

 

Διάρθρωση του λόγου

Α. Προοίμιο (§§ 1-9)

Στο προοίμιο ο Ισοκράτης στρέφεται εναντίον εκείνων που κατηγορούν τη δύναμη του ρητορικού λόγου.

 

Β. Πρόθεσις (§§ 10-13)

 

Γ. Κυρίως μέρος

1ο μέρος: Σύγκριση πολιτευμάτων - Έπαινος μοναρχικού πολιτεύματος (§§ 14-26)

2ο μέρος: Νομιμότητα εξουσίας (§§ 27-29), Δικαιοσύνη και Σωφροσύνη (§§ 30-42), Δικαιοσύνη και Σωφροσύνη ως αποκλειστικές αρετές των καλῶν κἀγαθῶν (§§ 43-47)

3ο μέρος: Παραινέσεις προς τους πολίτες (§§ 48-62)

 

Δ. Επίλογος (§§ 63-64)

Στον επίλογο δίνεται η υπόσχεση για ευημερία, εάν οι πολίτες υπακούσουν και εκτελέσουν τα βασιλικά διατάγματα.

 

∗ Ο Νικοκλής ήταν δευτερότοκος γιος του Ευαγόρα Α΄ και κυβέρνησε από το 374 ως το 361 π.Χ. Ανήλθε στον θρόνο της Σαλαμίνας μετά τη δολοφονία του πατέρα του και του μεγαλύτερου αδελφού του Πνυταγόρα. Το δικαίωμα στον θρόνο αμφισβητήθηκε από τους Σαλαμίνιους, γιατί ο πρωτότοκος Πνυταγόρας είχε γιο και αυτός έπρεπε να γίνει βασιλιάς.

Ξενοφών, Πόροι ή Περί προσόδων. Η υπόθεση του έργου

Ξενοφών, Πόροι ή Περί προσόδων. Η υπόθεση του έργου

Το έργο γράφτηκε το 355/4 π.Χ. Ο Ξενοφώντας υποδεικνύει στους Αθηναίους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να αυξήσουν τα έσοδα για την πόλη, ώστε να εξασφαλιστεί η επάρκεια για τους πολίτες και να αποφύγουν την εκμετάλλευση των συμμάχων τους. Την εποχή που γράφτηκε ο λόγος τα οικονομικά της πόλης των Αθηνών είχαν περιέλθει σε δυσχερή κατάσταση λόγω των πολέμων και της απώλειας των περισσοτέρων συμμάχων. Γι’ αυτό απευθυνόμενος σε β΄ πληθυντικό πρόσωπο δίνει στους Αθηναίους πρακτικές συμβουλές για την αντιμετώπιση των οικονομικών δυσχερειών και την αύξηση των εσόδων της πόλης. Θέλει να τους πείσει πώς θα γίνουν αυτάρκεις χωρίς να έχουν ανάγκη τη ναυτική ηγεμονία τους και τους φόρους από τους συμμάχους τους.
Η αυτάρκεια θα προέλθει από την αξιοποίηση της αττικής γης, η οποία έχει ήπιο κλίμα και είναι εύφορη. Παράλληλα θα πρέπει να αξιοποιηθεί το μάρμαρο από την Πεντέλη, από το οποίο γίνονται οι περισσότεροι ναοί στην Ελλάδα, οι βωμοί και τα αγάλματα των θεών. Το μάρμαρο αυτό ζητούν να το προμηθευτούν ακόμα και οι βάρβαροι. Επιπρόσθετα θα πρέπει να γίνει εξόρυξη αργύρου από τα ορυχεία του Λαυρίου και με διάφορους τρόπους να γίνει η προσέλκυση των μετοίκων για να αναπτυχθεί το εμπόριο. Πέραν τούτων θεωρεί αναγκαία την εξασφάλιση της ειρήνης για την αύξηση των εσόδων.

Η διαχρονικότητα του αρχαίου ελληνικού θεατρικού λόγου




Σήμερα, όταν γίνεται λόγος για μια θεατρική παράσταση, συνήθως ο κόσμος αποφαίνεται πως πάει να παρακολουθήσει ένα έργο που παίζεται στο τάδε θέατρο.