Λυσίας, Υπὲρ Καλλίου ιεροσυλίας απολογία

Λυσίας, Υπὲρ Καλλίου ιεροσυλίας απολογία. Η υπόθεση του λόγου

Ο λόγος αυτός είναι ημιτελής, γιατί ένα μέρος του χάθηκε. Αποτελείται από 5 παραγράφους. Εκφωνήθηκε από κάποιον συνήγορο του πλούσιου μέτοικου Καλλία, που βρίσκονταν σε προχωρημένη ηλικία. Κατηγορήθηκε από τους δούλους του για ιεροσυλία.

Λυσίας, Υπέρ Μαντιθέου

Λυσίας, Υπέρ Μαντιθέου. Η υπόθεση του λόγου

Ο Μαντίθεος από το Θορικό της Ακαμαντίδος φυλής κληρώθηκε βουλευτής και δοκιμάζεται. Εμφανίστηκε όμως στη Βουλή ένας Αθηναίος, ο οποίος τον κατηγορεί ότι υπηρέτησε ως ιππέας των Τριάκοντα, επειδή το όνομά του ήταν γραμμένο στον κατάλογο στον οποίο είχαν αναγραφεί τα ονόματα όλων όσοι υπηρέτησαν ως ιππείς επί των Τριάκοντα.

Λυσίας, Υπέρ του Ερατοσθένους φόνου απολογία

Λυσίας, Υπέρ του Ερατοσθένους φόνου απολογία. Η υπόθεση του λόγου

Ο Ευφίλητος απολογείται για τη δολοφονία του Ερατοσθένη, τον οποίον συνέλαβε επ’ αυτοφώρω να διαπράττει μοιχεία με τη γυναίκα του. Παραδέχεται την ενοχή του, θα προσπαθήσει όμως να αποδείξει ότι ενήργησε σύμφωνα με το δίκαιο και τον νόμο.

Λυσίας, Υπέρ του Στρατιώτου

Λυσίας, Υπέρ του Στρατιώτου. Η υπόθεση του λόγου

Στον λόγο αυτόν γίνεται υπεράσπιση του στρατιώτη Πολύαινου, ο οποίος κατηγορήθηκε για περιύβριση των αρχόντων.

Κείμενο και μετάφραση στα αγγλικά, Λυσίας, Υπέρ του Στρατιώτου, Loeb Classical Library.

Λυσίας, Υπέρ των Αριστοφάνους χρημάτων προς το δημόσιον

Λυσίας, Υπέρ των Αριστοφάνους χρημάτων προς το δημόσιον. Η υπόθεση του λόγου

«Ο Αριστοφάνης έπεισε τους Αθηναίους να εκστρατεύσουν προς βοήθεια του βασιλιά της Κύπρου Ευαγόρα, που πολεμούσε εναντίον των Περσών (390 π.Χ.). Ύστερα από την αποτυχία του εγχειρήματος, θανατώθηκε χωρίς δίκη και προτάθηκε η δήμευση της περιουσίας του. Ωστόσο, μετά την απογραφή της, κάποιοι τη θεώρησαν μικρή, κατηγορώντας τους συγγενείς του και κυρίως αυτόν που είχε πλέον την ευθύνη για τη διαχείρισή της, τον πατέρα του ομιλητή και πεθερό του Αριστοφάνη, για υπεξαίρεση μέρους της. Σ’ αυτόν τον λόγο ο ομιλητής υπερασπίζεται την τιμή της οικογένειας και κυρίως τη μνήμη του πατέρα του, που είχε στο μεταξύ πεθάνει, και προσπαθεί να αποδείξει ότι, όταν πέθανε ο Αριστοφάνης, η περιουσία του δεν ξεπερνούσε τα τέσσερα τάλαντα».

Ξενοφών, Αγησίλαος

Ξενοφών, Αγησίλαος. Η υπόθεση του έργου

Ο βασιλιάς της Σπάρτης Αγησίλαος (442-358 π.Χ.) υπήρξε μια χαρισματική προσωπικότητα με φιλελεύθερες αρχές και πανελλήνια ιδεώδη. Μεταξύ των ετών 396-394 π.Χ. διεξήγαγε πόλεμο εναντίον των Περσών στη Μ. Ασία με σκοπό να απελευθερώσει τις ελληνικές πόλεις από την περσική κηδεμονία.

Ξενοφών, Απολογία Σωκράτους

Ξενοφών, Απολογία Σωκράτους. Η υπόθεση του έργου

Στο έργο αυτό ο Ξενοφών παρουσιάζει τον Σωκράτη να είναι περήφανος και γαλήνιος κατά την απολογία του μπροστά στους δικαστές του, γιατί αντιλαμβάνεται πως γι’ αυτόν ο θάνατος είναι προτιμότερος από τη ζωή.

Ξενοφών, Απομνημονεύματα

Ξενοφών, Απομνημονεύματα. Η υπόθεση του έργου

Τα Απομνημονεύματα του Ξενοφώντα αποτελούνται από 4 βιβλία και περιλαμβάνουν τη διδασκαλία του Σωκράτη για θρησκευτικά, ηθικά και πολιτικά ζητήματα, όπως την είχε αντιληφθεί ο Ξενοφώντας.

Ξενοφών, Ελληνικά

Ξενοφών, Ελληνικά. Η υπόθεση του έργου

Το έργο του χωρίζεται σε επτά βιβλία, συνεχίζει την ιστορία του Θουκυδίδη και εξιστορεί τα γεγονότα από το 411 π.Χ. έως το 362 π.Χ.

Ξενοφών, Ιέρων

Ξενοφών, Ιέρων. Η υπόθεση του έργου

Ο Ιέρων Α΄ ήταν τύραννος των Συρακουσών από το 477 π.Χ. έως το 466 π.Χ. Στην αυλή του διέμεναν πολλοί επιφανείς Έλληνες, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Σιμωνίδης ο Κείος.

Ξενοφών, Κύρου Ανάβασις

Ξενοφών, Κύρου Ανάβασις. Η υπόθεση του έργου

Το έργο αυτό είναι η αφήγηση της εκστρατείας των Μυρίων (401-400 π.Χ.). Ο Κύρος ο νεότερος αποφάσισε να εκθρονίσει τον βασιλιά αδελφό του Αρταξέρξη. Με στρατό, μεταξύ των οποίων ήταν 13.000 (μύριοι = 10.000) Έλληνες, ξεκίνησε από τις Σάρδεις για τη Βαβυλώνα.

Ξενοφών, Κύρου Παιδεία

Ξενοφών, Κύρου Παιδεία. Η υπόθεση του έργου

Το έργο είναι ένα είδος ηθικού μυθιστορήματος με ιστορικό υλικό διασκευασμένο κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί ο συγγραφέας να εκθέσει τις απόψεις του. Περιέχει τις προσωπικές αντιλήψεις του Ξενοφώντα για το πώς μπορεί κάποιος να άρχει.

Ξενοφών, Λακεδαιμονίων Πολιτεία

Ξενοφών, Λακεδαιμονίων Πολιτεία. Η υπόθεση του έργου

Ο Ξενοφών με το έργο αυτό περιγράφει το πολίτευμα της Σπάρτης. Εξετάζει τους νόμους του Λυκούργου που καθόριζαν την αγωγή και τον τρόπο ζωής των Σπαρτιατών. Εκτιμά -και αυτό θέλει να περάσει ως μήνυμα- ότι το μεγαλείο της Σπάρτης οφείλεται στη νομοθεσία του Λυκούργου.

Πλάτων, Αλκιβιάδης Α΄

Πλάτων, Αλκιβιάδης Α΄ ή Περί ανθρώπου φύσεως. Η υπόθεση του διαλόγου

Πρόσωπα:

• Σωκράτης
• Αλκιβιάδης, μαθητής του Σωκράτη

Είναι ένας διάλογος ανάμεσα στον Σωκράτη και τον Αλκιβιάδη, ο οποίος θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική και ρωτάει τον Σωκράτη για τη δικαιοσύνη, τη φροντίδα της ψυχής και την αυτογνωσία (γνώθι σαυτόν).

Πλάτων, Αλκιβιάδης Β΄

Πλάτων, Αλκιβιάδης Β΄ ή Περί προσευχής. Η υπόθεση του διαλόγου

Πρόσωπα:

• Σωκράτης
• Αλκιβιάδης

Ο Αλκιβιάδης πηγαίνει να αφιερώσει κάποιο στεφάνι σε έναν ναό και να προσευχηθεί.

Πλάτων, Απολογία Σωκράτους

Πλάτων, Απολογία Σωκράτους. Η υπόθεση του λόγου

Πρόσωπα:

• Σωκράτης
• Η Απολογία και οι Επιστολές είναι τα μόνα έργα του Πλάτωνα που δεν είναι διάλογοι.

Ο Σωκράτης απολογείται ενώπιον σώματος δικαστών της Ηλιαίας το 399 π.Χ.

Πλάτων, Γοργίας

Πλάτων, Γοργίας. Η υπόθεση του διαλόγου

Πρόσωπα:

• Σωκράτης
• Γοργίας
• Καλλικλής
• Χαιρεφών, μαθητής του Σωκράτη και
• Πώλος ο Ακραγαντίνος, μαθητής του Γοργία 

Η υπόθεση αυτού του διαλόγου είναι η εξέταση της σχέσης της ρητορικής και της δικαιοσύνης.

Πλάτων, Ευθύφρων

Πλάτων, Ευθύφρων. Η υπόθεση του διαλόγου

(Περί οσίου. Λόγος πειραστικός)

Πρόσωπα:

• Σωκράτης
• Ευθύφρων, μάντης της Αθήνας, από ιερατική οικογένεια

Ο Ευθύφρων ισχυρίζονταν ότι γνώριζε τα θρησκευτικά ζητήματα και τους ιερούς νόμους περισσότερο από κάθε άλλον στον κόσμο. Διακήρυττε ότι οι προφητείες του ποτέ δεν διαψεύθηκαν.

Πλάτων, Η Εβδόμη Επιστολή

Πλάτων, Η Εβδόμη Επιστολή. Η υπόθεση του έργου

Μετά τον θάνατο του Διονυσίου Α΄ (367 π.Χ.) την εξουσία ανέλαβε ο γιος του Διονύσιος Β΄. Και οι δύο τύραννοι των Συρακουσών είχαν επαφές με τον Πλάτωνα και δέχθηκαν τις συμβουλές του για τη διοίκηση της πόλης. Κανένας όμως από αυτούς δεν ήταν διατεθειμένος να εφαρμόσει τις ιδέες του Πλάτωνα.

Πλάτων, Θεαίτητος

Πλάτων, Θεαίτητος. Η υπόθεση του διαλόγου

Πρόσωπα:

• Σωκράτης
• «Θεαίτητος». Η ονομασία του διαλόγου προέρχεται από ένα μέλος της Ακαδημίας, τον Θεαίτητο, που έγινε γνωστός για σημαντικές ανακαλύψεις στα μαθηματικά. Στον διάλογο εμφανίζεται να συζητά με τον Σωκράτη, ενώ είναι ακόμη έφηβος.
• Ευκλείδης, μαθητής του στενού σωκρατικού κύκλου από τα Μέγαρα
• Τερψίων, μαθητής του στενού σωκρατικού κύκλου από τα Μέγαρα
• Θεόδωρος, μαθηματικός από την Κυρήνη. Υπήρξε μαθητής του Πρωταγόρα και δάσκαλος του Πλάτωνα στα μαθηματικά.