Ξενοφών, Πόροι ή Περί προσόδων. Η υπόθεση του έργου

Ξενοφών, Πόροι ή Περί προσόδων. Η υπόθεση του έργου

Το έργο γράφτηκε το 355/4 π.Χ. Ο Ξενοφώντας υποδεικνύει στους Αθηναίους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να αυξήσουν τα έσοδα για την πόλη, ώστε να εξασφαλιστεί η επάρκεια για τους πολίτες και να αποφύγουν την εκμετάλλευση των συμμάχων τους. Την εποχή που γράφτηκε ο λόγος τα οικονομικά της πόλης των Αθηνών είχαν περιέλθει σε δυσχερή κατάσταση λόγω των πολέμων και της απώλειας των περισσοτέρων συμμάχων. Γι’ αυτό απευθυνόμενος σε β΄ πληθυντικό πρόσωπο δίνει στους Αθηναίους πρακτικές συμβουλές για την αντιμετώπιση των οικονομικών δυσχερειών και την αύξηση των εσόδων της πόλης. Θέλει να τους πείσει πώς θα γίνουν αυτάρκεις χωρίς να έχουν ανάγκη τη ναυτική ηγεμονία τους και τους φόρους από τους συμμάχους τους.
Η αυτάρκεια θα προέλθει από την αξιοποίηση της αττικής γης, η οποία έχει ήπιο κλίμα και είναι εύφορη. Παράλληλα θα πρέπει να αξιοποιηθεί το μάρμαρο από την Πεντέλη, από το οποίο γίνονται οι περισσότεροι ναοί στην Ελλάδα, οι βωμοί και τα αγάλματα των θεών. Το μάρμαρο αυτό ζητούν να το προμηθευτούν ακόμα και οι βάρβαροι. Επιπρόσθετα θα πρέπει να γίνει εξόρυξη αργύρου από τα ορυχεία του Λαυρίου και με διάφορους τρόπους να γίνει η προσέλκυση των μετοίκων για να αναπτυχθεί το εμπόριο. Πέραν τούτων θεωρεί αναγκαία την εξασφάλιση της ειρήνης για την αύξηση των εσόδων.

Αισχίνης, Κατά Κτησιφώντος. Η υπόθεση του λόγου

Αισχίνης, Κατά Κτησιφώντος. Η υπόθεση του λόγου

Το 337 π.Χ., λίγο μετά τη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.), ο Κτησιφών, πολιτικός φίλος του Δημοσθένη, πρότεινε να στεφανωθεί ο ρήτορας στο θέατρο του Διονύσου κατά τα Μεγάλα Διονύσια με χρυσό στεφάνι «αρετής συμπάσης ένεκα και ευνοίας της προς την πόλιν».

Αισχίνης, Περί της Παραπρεσβείας

Αισχίνης, Περί της Παραπρεσβείας. Η υπόθεση του λόγου

Το 346 π.Χ., μετά τα Ολυνθιακά (κατάληψη και καταστροφή της Ολύνθου το 348 π.Χ.), οι Αθηναίοι έστειλαν στη Μακεδονία μία δεκαμελή πρεσβεία για τη σύναψη ειρήνης με τον Φίλιππο. Ο Φιλοκράτης, ο Κτησιφών, ο Δημοσθένης και ο Αισχίνης ήταν ανάμεσα στα μέλη αυτής της πρεσβείας. Η ειρήνη, που υπογράφηκε μεταξύ Μακεδονίας και Αθήνας με τους συμμάχους της, ονομάστηκε Φιλοκράτειος Ειρήνη (346 π.Χ.).

Αισχίνης, Κατά Τιμάρχου

Αισχίνης, Κατά Τιμάρχου. Η υπόθεση του λόγου

Ο Τίμαρχος ανήκε στην πολιτική παράταξη του Δημοσθένη και μετά την υπογραφή της «Φιλοκρατείου Ειρήνης» (346 π.Χ.) κατηγόρησε τον Αισχίνη για παραπρεσβεία, δηλαδή, όταν συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για την ειρήνη με τον Φίλιππο, έβλαψε με τις ενέργειες την πόλη του. (Δες και τον ομώνυμο λόγο του Αισχίνη).

Ανδοκίδης, Κατά Αλκιβιάδου

Ανδοκίδης, Κατά Αλκιβιάδου. Η υπόθεση του λόγου


Ο Ανδοκίδης κατάγονταν από ιερατικό γένος. Είχε αριστοκρατικές πεποιθήσεις και συνδέθηκε με τον Αλκιβιάδη. Το 415 π.Χ. θεωρήθηκε ότι είχε ανάμειξη στο σκάνδαλο των Ερμοκοπιδών. Γι’ αυτό φυλακίστηκε ο ίδιος, ο πατέρας του και μερικοί συγγενείς του.