Δημοσθένης, Επιστολή Φιλίππου

Δημοσθένης, Επιστολή Φιλίππου

Η επιστολή αναφέρει τις αιτιάσεις του Φιλίππου προς τους Αθηναίους ότι δεν κρατούν τις συμφωνίες που έκαναν μαζί του και διεκδικούν άδικα περιοχές που ανήκουν σ’ αυτόν. Η Αμφίπολη, που αμφισβητείται από τους Αθηναίους, ανήκει σ’ αυτόν από την εποχή των προγόνων του. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες περιοχές, στις οποίες ο Φίλιππος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα. Η στάση του, λοιπόν, απέναντι στους Αθηναίους, που ήταν ανεκτική μέχρι εκείνη τη χρονική περίοδο, θα αλλάξει και θα τους αντιμετωπίζει πλέον με γνώμονα το δίκαιο και έχοντας ως μάρτυρες τους θεούς.  

Δημοσθένης, Επιτάφιος

Δημοσθένης, Επιτάφιος. Η υπόθεση του λόγου

Ο Επιτάφιος του Δημοσθένη αναφέρεται στους Αθηναίους που έπεσαν αγωνιζόμενοι στη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.).

Ο ρήτορας εγκωμιάζει τους νεκρούς για την ανδρεία τους. Παράλληλα βρίσκει την ευκαιρία να αναφερθεί στα πλεονεκτήματα του δημοκρατικού καθεστώτος της πόλης του, γιατί αυτό το καθεστώς είναι που διαμορφώνει το ήθος και διαπλάθει τους πολίτες να είναι γενναίοι.

Όπως γίνεται στις περιπτώσεις των Επιταφίων, επειδή τα έργα των πεσόντων φαίνονται στους ακροατές υπερβολικά, έτσι και εδώ ο Δημοσθένης ζητά την εύνοια των ακροατών, χωρίς την οποία δεν θα ήταν επιτυχής ο λόγος του.

Δημοσθένης, Ερωτικός

Δημοσθένης, Ερωτικός. Η υπόθεση του λόγου

Ο λόγος αυτός είναι το εγκώμιο του Επικράτη, ενός ωραίου νέου υπό μορφή επιστολής. Δεν επαινείται μόνον η σωματική ομορφιά. Επαινείται κυρίως η ευγένεια της ψυχής και η σύνεση, στοιχεία που τον ξεχωρίζουν από όλους τους συνομηλίκους του.

Δημοσθένης, Κατά Αριστογείτονος Α΄

Δημοσθένης, Κατά Αριστογείτονος Α΄. Η υπόθεση του λόγου

Ο Αριστογείτων εισήγαγε ψήφισμα για έγκριση προκειμένου να καταδικαστεί για ιεροσυλία ο Ιεροκλέας. Ο γιος του Ιεροκλέα, Φανόστρατος, και ο Δημοσθένης απέδειξαν ότι το ψήφισμα ήταν παράνομο και το δικαστήριο επιδίκασε ως ποινή στον Αριστογείτονα 5 τάλαντα για το δημόσιο ταμείο (όφλημα). Κατηγόρησε επίσης τον Ηγέμονα και επειδή δεν μπόρεσε να αποδείξει την κατηγορία καταδικάστηκε να πληρώσει 1.000 δραχμές.

Δημοσθένης, Κατά Αριστογείτονος Β΄

Δημοσθένης, Κατά Αριστογείτονος Β΄. Η υπόθεση του λόγου

Είναι η δευτερολογία της ίδιας υπόθεσης με αυτή του λόγου «Κατά Αριστογείτονος Α΄». Η ενοχή του Αριστογείτονα αποδείχθηκε στον πρώτο λόγο του και εδώ ο ρήτορας αναφέρεται σε ζητήματα που αφορούν την πιστή τήρηση και τον σεβασμό των νόμων.