Δημοσθένης, Επιτάφιος

Δημοσθένης, Επιτάφιος. Η υπόθεση του λόγου

Ο Επιτάφιος του Δημοσθένη αναφέρεται στους Αθηναίους που έπεσαν αγωνιζόμενοι στη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.).

Ο ρήτορας εγκωμιάζει τους νεκρούς για την ανδρεία τους. Παράλληλα βρίσκει την ευκαιρία να αναφερθεί στα πλεονεκτήματα του δημοκρατικού καθεστώτος της πόλης του, γιατί αυτό το καθεστώς είναι που διαμορφώνει το ήθος και διαπλάθει τους πολίτες να είναι γενναίοι.

Όπως γίνεται στις περιπτώσεις των Επιταφίων, επειδή τα έργα των πεσόντων φαίνονται στους ακροατές υπερβολικά, έτσι και εδώ ο Δημοσθένης ζητά την εύνοια των ακροατών, χωρίς την οποία δεν θα ήταν επιτυχής ο λόγος του.

Δημοσθένης, Ερωτικός

Δημοσθένης, Ερωτικός. Η υπόθεση του λόγου

Ο λόγος αυτός είναι το εγκώμιο του Επικράτη, ενός ωραίου νέου υπό μορφή επιστολής. Δεν επαινείται μόνον η σωματική ομορφιά. Επαινείται κυρίως η ευγένεια της ψυχής και η σύνεση, στοιχεία που τον ξεχωρίζουν από όλους τους συνομηλίκους του.

Δημοσθένης, Κατά Αριστογείτονος Α΄

Δημοσθένης, Κατά Αριστογείτονος Α΄. Η υπόθεση του λόγου

Ο Αριστογείτων εισήγαγε ψήφισμα για έγκριση προκειμένου να καταδικαστεί για ιεροσυλία ο Ιεροκλέας. Ο γιος του Ιεροκλέα, Φανόστρατος, και ο Δημοσθένης απέδειξαν ότι το ψήφισμα ήταν παράνομο και το δικαστήριο επιδίκασε ως ποινή στον Αριστογείτονα 5 τάλαντα για το δημόσιο ταμείο (όφλημα). Κατηγόρησε επίσης τον Ηγέμονα και επειδή δεν μπόρεσε να αποδείξει την κατηγορία καταδικάστηκε να πληρώσει 1.000 δραχμές.

Δημοσθένης, Κατά Αριστογείτονος Β΄

Δημοσθένης, Κατά Αριστογείτονος Β΄. Η υπόθεση του λόγου

Είναι η δευτερολογία της ίδιας υπόθεσης με αυτή του λόγου «Κατά Αριστογείτονος Α΄». Η ενοχή του Αριστογείτονα αποδείχθηκε στον πρώτο λόγο του και εδώ ο ρήτορας αναφέρεται σε ζητήματα που αφορούν την πιστή τήρηση και τον σεβασμό των νόμων.

Δημοσθένης, Κατά Αριστοκράτους

Δημοσθένης, Κατά Αριστοκράτους. Η υπόθεση του λόγου

Οι Αθηναίοι είχαν προσφέρει πολλές τιμές και προνόμια στον αρχηγό των μισθοφόρων Χαρίδημο για τις υπηρεσίες του προς την πόλη τους. Ο Αριστοκράτης ζήτησε να εγκριθεί από τη βουλή ψήφισμα, που να απονείμει και άλλα προνόμια στον Χαρίδημο. Ο Ευθυκλής πήγε τότε στον Δημοσθένη για να του γράψει αυτόν τον λόγο, ο οποίος εκφωνήθηκε το 352 π.Χ.

Δημοσθένης, Κατά Αφόβου Α΄ (Κατά Αφόβου Επιτροπής Α΄)

Δημοσθένης, Κατά Αφόβου Α΄ (Κατά Αφόβου Επιτροπής Α΄). Η υπόθεση του λόγου

Ο πατέρας του Δημοσθένη ήταν μαχαιροποιός και πέθανε, όταν ο ρήτορας ήταν μικρός. Πριν το θάνατό του όρισε επιτρόπους και διαχειριστές της περιουσίας του τον Δημοφώντα, τον Άφοβο και τον Θηριππίδη. Η περιουσία του οίκου ήταν 14 τάλαντα. Ο Δημοφών ανέλαβε την επιτροπεία της αδελφής του, ο Άφοβος της μητέρας του και ο Θηριππίδης ανέλαβε την επιτροπεία του ρήτορα.