Ισοκράτης, Περί Αντιδόσεως. Η υπόθεση του λόγου
Για τις λειτουργίες στην Αθήνα νόμος προέβλεπε πως, αν ένας πολίτης με την τέλεση μιας από αυτές επιβαρύνονταν άδικα, είχε το δικαίωμα να υποδείξει κάποιον άλλον συμπολίτη του πιο πλούσιο από αυτόν, ο οποίος και θα έπρεπε να αναλάβει αυτή τη λειτουργία. Ο εναγόμενος ήταν υποχρεωμένος τότε ή να αναλάβει τη δαπάνη της λειτουργίας ή να ανταλλάξει την περιουσία του με τον ενάγοντα.
Ο Ισοκράτης προκλήθηκε σε αντίδοση περιουσιών από τον Λυσίμαχο, έναν Αθηναίο συμπολίτη του. Έγραψε, λοιπόν, αυτόν τον λόγο, στον οποίο με αφορμή τις κατηγορίες του Λυσιμάχου επαινεί τον εαυτό του και τη ζωή του. Είναι λόγος που εκφώνησε ο ίδιος σε ηλικία 82 ετών.
