Ανδοκίδης, Περί της εαυτού καθόδου

Ανδοκίδης, Περί της εαυτού καθόδου. Η υπόθεση του λόγου


Ο Ανδοκίδης κατάγονταν από ιερατικό γένος. Είχε αριστοκρατικές πεποιθήσεις και συνδέθηκε με τον Αλκιβιάδη. Το 415 π.Χ. θεωρήθηκε ότι είχε ανάμειξη στο σκάνδαλο των Ερμοκοπιδών. Γι’ αυτό φυλακίστηκε ο ίδιος, ο πατέρας του και μερικοί συγγενείς του. Κατέδωσε όμως τους ενόχους για να αποφυλακισθεί αυτός και οι συγγενείς του, αλλά η πράξη του αυτή μείωσε πολύ τη φήμη του στην Αθήνα και τελικά με ειδικό ψήφισμα καταδικάστηκε σε εξορία.
Το 403 π.Χ., που δόθηκε γενική αμνηστία, γύρισε στην Αθήνα. Έκτοτε συμμετείχε ενεργά στην πολιτική ζωή της Αθήνας, ιδιαίτερα την περίοδο 395-387 π.Χ.
Ο λόγος αυτός εκφωνήθηκε στην Εκκλησία του Δήμου το 407 π.Χ. Ο Ανδοκίδης προσπάθησε να πείσει για δεύτερη φορά (μετά την πρώτη του 411 π.Χ.) να αποκτήσει τα πολιτικά του δικαιώματα και να γυρίσει στην Αθήνα.

Ανδοκίδης, Περί της προς Λακεδαιμονίους ειρήνης

Ανδοκίδης, Περί της προς Λακεδαιμονίους ειρήνης. Η υπόθεση του λόγου


Ο Ανδοκίδης κατάγονταν από ιερατικό γένος. Είχε αριστοκρατικές πεποιθήσεις και συνδέθηκε με τον Αλκιβιάδη. Το 415 π.Χ. θεωρήθηκε ότι είχε ανάμειξη στο σκάνδαλο των Ερμοκοπιδών. Γι’ αυτό φυλακίστηκε ο ίδιος, ο πατέρας του και μερικοί συγγενείς του. Κατέδωσε όμως τους ενόχους για να αποφυλακισθεί αυτός και οι συγγενείς του, αλλά η πράξη του αυτή μείωσε πολύ τη φήμη του στην Αθήνα και τελικά με ειδικό ψήφισμα καταδικάστηκε σε εξορία. Το 403 π.Χ., που δόθηκε γενική αμνηστία, γύρισε στην Αθήνα.

Ανδοκίδης, Περί των μυστηρίων

Ανδοκίδης, Περί των μυστηρίων. Η υπόθεση του λόγου

Ο Ανδοκίδης κατάγονταν από ιερατικό γένος. Είχε αριστοκρατικές πεποιθήσεις και συνδέθηκε με τον Αλκιβιάδη. Το 415 π.Χ. θεωρήθηκε ότι είχε ανάμειξη στο σκάνδαλο των Ερμοκοπιδών. Γι’ αυτό φυλακίστηκε ο ίδιος, ο πατέρας του και μερικοί συγγενείς του. Κατέδωσε όμως τους ενόχους για να αποφυλακισθεί αυτός και οι συγγενείς του, αλλά η πράξη του αυτή μείωσε πολύ τη φήμη του στην Αθήνα και τελικά με ειδικό ψήφισμα καταδικάστηκε σε εξορία.
Το 403 π.Χ., που δόθηκε γενική αμνηστία, γύρισε στην Αθήνα. Το 399 π.Χ. ο Μέλητος τον κατηγόρησε για ασέβεια, ανακινώντας το παλαιό σκάνδαλο του 415 π.Χ.
Ο Ανδοκίδης απολογήθηκε με τον λόγο του Περί των μυστηρίων, που αποτελεί μία αναφορά στα γεγονότα και τα πρόσωπα της περιόδου του 415 π.Χ. Με τον λόγο του αυτόν αθωώθηκε.


Αντιφών, Περί του Ηρώδου φόνου

Αντιφών, Περί του Ηρώδου φόνου. Η υπόθεση του λόγου


Ο Έλος (Ευξίθεος)1 από τη Μυτιλήνη ξεκίνησε με πλοίο μαζί με τον Ηρώδη από την Αθήνα για να πάνε στην Αίνο της Θράκης. Λόγω κακοκαιρίας και επειδή το πλοίο ήταν αστέγαστο κατέφυγαν σε έναν όρμο κοντά στη Μήθυμνα και εκεί μετέβησαν σε εστεγασμένο πλοίο. Ο Ηρώδης το βράδυ εξήλθε από το πλοίο και δεν γύρισε ξανά. Την ημέρα, παρόλο που ερεύνησαν όλη την περιοχή, αυτός δεν βρέθηκε.

Αντιφών, Περί του χορευτού

Αντιφών, Περί του χορευτού. Η υπόθεση του λόγου

Οι χορηγοί, οι υπεύθυνοι για τα έξοδα των χορευτών του χορού, συχνά έτρεφαν αυτούς στο σπίτι τους. Κάποιος χορηγός του χορού από τη φυλή Ερεχθηίδα και την Κεκροπίδα έτρεφε στο σπίτι του τα παιδιά που επρόκειτο να γίνουν χορευτές.
Ένα από αυτά τα παιδιά ήπιε κάποιο φάρμακο για να αποκτήσει ευφωνία και πέθανε. Οι γονείς του παιδιού κατηγόρησαν τον χορηγό (χορευτή) ότι αυτός έκανε τον φόνο.
Ο χορευτής στον λόγο αυτόν απολογείται αρνούμενος τον φόνο λέγοντας πως ο θάνατος συνδυάστηκε με το γεγονός ότι τα παιδιά γυμνάζονταν στο σπίτι του, αλλά αυτός είναι άδηλος και δεν υπάρχει καμία βάσιμη απόδειξη ότι αυτός έκανε το έγκλημα.


Δημοσθένης, Επιστολή Φιλίππου

Δημοσθένης, Επιστολή Φιλίππου

Η επιστολή αναφέρει τις αιτιάσεις του Φιλίππου προς τους Αθηναίους ότι δεν κρατούν τις συμφωνίες που έκαναν μαζί του και διεκδικούν άδικα περιοχές που ανήκουν σ’ αυτόν. Η Αμφίπολη, που αμφισβητείται από τους Αθηναίους, ανήκει σ’ αυτόν από την εποχή των προγόνων του. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες περιοχές, στις οποίες ο Φίλιππος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα. Η στάση του, λοιπόν, απέναντι στους Αθηναίους, που ήταν ανεκτική μέχρι εκείνη τη χρονική περίοδο, θα αλλάξει και θα τους αντιμετωπίζει πλέον με γνώμονα το δίκαιο και έχοντας ως μάρτυρες τους θεούς.