Δημοσθένης, Κατά Αφόβου Α΄ (Κατά Αφόβου Επιτροπής Α΄). Η υπόθεση του λόγου
Ο πατέρας του Δημοσθένη ήταν μαχαιροποιός και πέθανε, όταν ο ρήτορας ήταν μικρός. Πριν το θάνατό του όρισε επιτρόπους και διαχειριστές της περιουσίας του τον Δημοφώντα, τον Άφοβο και τον Θηριππίδη. Η περιουσία του οίκου ήταν 14 τάλαντα. Ο Δημοφών ανέλαβε την επιτροπεία της αδελφής του, ο Άφοβος της μητέρας του και ο Θηριππίδης ανέλαβε την επιτροπεία του ρήτορα.
Οι επίτροποι κατασπατάλησαν την περιουσία και γι’ αυτό ο Δημοσθένης έσυρε σε δίκη τους υπαίτιους. Όταν ενηλικιώθηκε, σύμφωνα με δικές του εκτιμήσεις, η περιουσία του, με την επικαρπία των χρόνων που ασκούνταν η επιτροπεία, έπρεπε να ανέρχεται στα 30 τάλαντα. Μήνυσε λοιπόν τον Άφοβο και ζήτησε από αυτόν το μερίδιο που του αναλογούσε, το 1/3 της διαχείρισης, δηλαδή 10 τάλαντα.
Ο λόγος αυτός αναφέρεται στα προηγούμενα συμβάντα περιγράφοντας τον χαρακτήρα του Άφοβου και διεκδικώντας τα οφειλόμενα, κατά τον Δημοσθένη, 10 τάλαντα. Ο ρήτορας προσπαθεί να αποδείξει ότι άσκησε κακώς τα καθήκοντά του ως επίτροπος και δεν απέδωσε σ’ αυτόν την πραγματική περιουσία του.
